1) Kurnazgiller:
Bu tipler genellikle sıranın sonu ile başı arasındaki farkı bilmiyormuş gibi yapıp sıranın en önüne geçerler. Otobüs geldiği anda sıranın diğer "sakinleri" ile göz kontağından olabildiğince kaçınıp müthiş bir kıvraklıkla otobüse ilk binen kişi oluverirler. Ayıplanası, protesto edilesi, ittirilip kaktırılasıdırlar... Bunların bir de "Kaynakgiller" diye bilinen çeşitleri vardır. Bunların ise sırada mutlaka bir tanıdıkları olur. Muhabbet ayağına bir sürü insanı geçip arkadaşlarının yanına konuşlanır ve otobüs gelinceye kadar ipe sapa gelmez muhabbetlerle olanı unutturmaya çalışırlar, ipe sapa gelemiyesicedirler...

2) Gargiller:
Bunlar bulundukları şehirde yol iz bilmezler. Genellikle bir akrabalarına ziyarete gelmişlerdir ve şehirlerarası otobüs garından akrabalarının evine taksi parası vermek istemediklerinden "Kurnazgiller" gibi sıranın en önüne konuşlanırlar. Otobüs geldiğinde şoförle otobüsün nereye gittiği konusunda uzunca bir muhabbete girip, sıranın geri kalanını epey bi süre bekletirler. Cimridirler...

3) Dakikgiller:
Hangi otobüs hangi durağa ne zaman gelir, ne zaman gider bilirler. Otobüs biraz geç kaldıysa homurdanmaya başlar ve otobüsün gelmesi gerektiği saati içeren sızlanmalarda bulunurlar. Söylene söylene otobüse bindiklerinde ise kalkış zamanını şoföre bağırarak iletmeye çalışırlar. Şoför tarafından genellikle kâle
alınmazlar. Acelecidirler...

4) Kopangiller:
Otobüs sırasında bile üzerinde düşünecek, dalıp gidecek bir şeyler bulurlar. Kuyruk ne zaman ilerlese dürtülüp uyandırılmaları gerekir. Aslında çok insancıl tiplerdir. Ama bu tiplerle iletişim kurmak zordur. Bu yüzden sadece dürtülüp ilerlemesi konusunda uyarılasıcadırlar...

5) Minnetgiller:
Otobüs biletini almayı unutup, akşamın son otobüsü için beklenen sırada umutsuzca fazla bilet ararlar. Biri bilet verdiğinde ezik bir ifadeyle teşekkür eder, amaca ulaşmanın rahatlığı ve borçlu olmanın mahcubiyeti ile suskunlaşırlar. Yardım edilesicedirler...